Slovensky English Cesky Deutsch Polski     Czwartek, 28. Marzec 2024.  
 Charakterystyczne  Zakwaterowanie  Pływanie  Aphrodite-wellness  Grody i zamki  Narciarstwo  Okolice miasta  Zypoczynek,
rozrywka
 Kontakt  

Zamek Budatin

Zamek Budatin

Zamek Budatin

Pobudowany w XIII wieku w stylu gotyckim podczas prac fortyfikacyjnych po najeździe tatarskim jako gród otoczony wodą, w dogodnym miejscu, gdzie rzeka Kisuca wlewa się do rzeki Wag. Pierwsza wzmianka o grodzie pochodzi z 1323 roku. Największą przebudowę przeżył w latach 1487 - 1798, gdy jego właścicielem był ród Suňogh. Data przebudowy w stylu renesansowym, rok 1551, jest zapisana na kominku na pierwszym piętrze wieży zamkowej. W XVIII wieku na szczątkach fortyfikacyjnych był pobudowany pałac w barokowym klasycystycznym stylu. W czasie lat rewolucyjnych, w 1849 roku spłonął i przez dłuższy okres czasu podlegał zniszczeniu. Całkowita odnowa rozpoczęła się w latach 1920 - 1922. Zostało dobudowane skrzydło południowo zachodnie w stylu przypominającym historię i zamek otrzymał dzisiejszy wygląd. Aktualnie mieszczą się tutaj ekspozycje Muzeum Powaskiego w Żylinie. Planowane jest udostępnienie nowych ekspozycji dla zwiedzających.

Wnętrza: W pomieszczeniach zachowały się drewniane okłady ścian i rzeźbione stropne belki. Kominki kamienne w barokowym stylu. W niektórych pomieszczeniach sklepienia krzyżowe i sklepienia spadziste z lunetami. W niektórych pomieszczeniach sklepienia krzyżowe i sklepienia spadziste z lunetami. W wieży znajdują się dzwony z 1773 roku, które odlewał mistrz M. Orfandl z Trnawy.

Wygląd zewnętrzny: Dzisiejszy obiekt pozostaje z zamku, jako takiego, z wieży, która nad nim dominuje i z podzamcza. Do cylindrycznej przylegają dwukondygnacyjne budynki mieszkalne. Najstarszą częścią jest trzypiętrowa wieża cylindryczna w stylu romańskim, później przebudowana w stylu renesansowym. Z południowej strony znajdują się schody kręcone, które łączą poszczególne kondygnacje. W połączonych pomieszczeniach na pierwszym i drugim piętrze znajduje się balustrada, podtrzymywana przypórkami w stylu renesansowym. Wieża jest zakończona blankiem i niskim dachem w kształcie stożka. Wokół wieży, na tarasie, który jest dostępny z klatki schodowej, znajdują się trzy skrzydła mieszkalne.

Stan aktualny: W pomieszczeniach Zamku Budatin ma siedzibę Muzeum Powaskie Żylina (zał. w1936 roku), Muzeum Krajoznawcze z zasięgiem powiatowym i częściowo terytorialnym. Ekspozycje krajoznawcze prezentują tutaj rozwój przyrody i społeczeństwa (z piśmiennictwem narodowym włącznie) od zarania dziejów, z przyciskiem na specyficzność terenów, do których należało między innymi druciarstwo i unikalna sztuka druciarska. Zainteresowanie wzbudzą również zbiory historyczne (dokumenty o prawie miecza w Żylinie ? karanie przestępców śmiercią, przedmioty rzemieślnicze), wykopaliska archeologiczne z epoki brązu, dokumenty o słowiańskim osiedleniu regionu Poważe Środkowe i średniowieczne przyrządy kowalskie z podgrodzia Vršatec. W byłych budynkach gospodarczych ma również siedzibę Państwowe Archiwum Powiatowe.




Wieża zamkowa
Potężna wieża jest najstarszą częścią Zamku Budatin. Cylindryczna budowla przeznaczona do zamieszkania ma wysokość 20 m, średnicę 12 m i mury o grubości prawie 2 m. Była zbudowana w okresie, gdy królowie węgierscy wzmacniali kraj, by mógł się lepiej bronić przed atakami Tatarów, w drugiej połowie XIII wieku. Budowniczymi wieży był najprawdopodobniej ród Balaszów. W dokumentach pisemnych pojawia się po raz pierwszy w 1323 roku, jako ?turist Budetin?. Wieża pełniła funkcję warowną, znajdowała się tutaj również stacja mytników. Wieża posiada 4 piętra, suterynę i poddasze.  Pierwotnie wchodziło się do niej na poziomie pierwszego piętra, skąd prowadziły schody kręcone zbudowane bezpośrednio w ścianie. Badania potwierdziły, że schody były budowane jednocześnie z wieżą, chociaż patrząc z zewnątrz, wydawać by się mogło, że sterczące części były tam dobudowane dodatkowo. Fundamenty wieży są zapuszczone w skalnym podłożu. Z pierwotnych elementów architektonicznych przetrwała do dzisiaj wieża strzelnicza od strony północnej, obok kominka. Okna pierwotne były zamurowane, bądź przebudowane. Aktualny wygląd wieży jest w stylu renesansowym.


O krásnej Kataríne (Povesť o Budatínskom zámku asi zo 16. storočia)
Bolo to v čase, keď na Budatínskom zámku býval Gašpár Sugoň s rodinou. Mal dcéru, krásnu Katarínu. Zvesť o jej kráse šla široko-ďaleko. Matka na ňu dávala pozor a chránila ju pred zlobou. Napriek tomu padla do oka driečnemu mládencovi, rytierovi Frankovi Forgáčovi. Medzi mladými ľuďmi vznikla veľká láska. Franka si obľúbila aj Katarínina matka. Otec nebol doma. Mladý netrpezlivo čakali na jeho návrat, aby sa mohli zasnúbiť. Otca však Katarínina láska prekvapila. Nesúhlasil so zasnúbením - oznámil dcére, že ju sľúbil Jakušicovi, pánovi hradu Vršatec. Ten mal už zakrátko prísť do Budatína na zásnuby. Katarína odmietla, veď sa sľúbila Frankavi. Prosila, plakala, presviedčala, ale otcovou železnou vôľou pohnúť nevládala. Nepomohli ani matkine prosby. Jakušic prišiel a na zámku sa slávili skvostné zásnuby. Len Katarína bola smutná a mala vyplakané oči. Veľké sklamanie zažil aj rytier Franko Forgáč, keď sa dozvedel o Kataríniných tajných zásnubách. Ešte aspoň raz chcel vidieť a objať svoju milú. Podplatil sluhu dukátmi, a ten ho v noci zaviedol ku Kataríne. No dozvedel sa to otec Sugoň a prekazil mu zámery. Rytier Franko chcel zachrániť seba a svoju česť smelým skokom z okna. Pri úteku ho prezradil tieň. Katarína od strachu zamdlela. Keď ju vzkriesili, musela všetko priznať. Otec konal prísne a dcéru chcel prísne odlúčiť od milého. Preto sa rozhodol pre krutý trest. Dal Katarínu zamurovať. Väzením sa jej stal výklenok pri hlavných schodoch smerom k Žiline. Takto ju otec nútil zabudnúť na Franka a jeho lásku, tu ju učil poslušnosti. O Kataríninom krutom osude sa čoskoro dozvedel aj Franko. Zaplakal od ľútosti a rozhodol sa svoju milú oslobodiť. Tiahol na čele zbrojnošov do Budatína. Pod rúškom tmy zámok v noci prepadol a dobyl. Svoju milú vyslobodil z väzenia a uniesol na koni. Keď sa Jakušic dozvedel o únose, vyzval Franka Frogáča na súboj. V krutom boji pán Vršatca rytiera zabil a plačúcu Katarínu násilím odniesol na svoj hrad. Tam sa napokon musela za neho vydať. Vzala si, zúfalá, toho, kto vrazil dýku jej milému do srdca.